Mięsień guziczny
Mięsień guziczny (łac. musculus coccygeus, ang. coccygeus muscle) – w anatomii człowieka parzysty, trójkątny, płaski mięsień, tworzący razem z mięśniem dźwigaczem odbytu przeponę miednicy. Leży na przedniej powierzchni więzadła krzyżowo-kolcowego do tyłu od dźwigacza odbytu, oddzielony od niego tkanką łączną. Przyczepia się na kolcu kulszowym i kończy na bocznym brzegu dolnych kręgów krzyżowych i górnych guzicznych[1].
Unaczyniony jest przez tętnicę krzyżową boczną będącą odgałęzieniem tętnicy biodrowej wewnętrznej, a unerwiony przez nerwy ze splotu krzyżowego (S3–4), odchodzące od niego bezpośrednio lub jako gałązki nerwu sromowego[1][2].
Mięsień guziczny kurcząc się pociąga wierzchołek kości guzicznej; funkcja mięśnia ma jednak przede wszystkim charakter statyczny, wzmacniając dno miednicy[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 692–695, ISBN 978-83-200-4501-7.
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 142, ISBN 978-83-200-3258-1.
